‘Bloggen is dood’, stichting Dutch Bloggies stopt

De Stichting Dutch Bloggies stopt ermee. Na negen uitreikingen en nog een afscheidsprijs, heft de stichting zichzelf op.

Twitter en andere sociale media hebben het bloggen ingehaald. Ze horen het al jaren, bloggen is dood, zo luidt de tekst van de afscheidsbrief op de site. Desondanks denkt de stichting wel dat bloggen blijft bestaan. Een noodzaak voor een prijsuitreiking om de beste weblogs van Nederland in het zonnetje te zetten is alleen niet meer nodig.

De jury uitte zich in die jaren vaak kritisch over de ontwikkeling van delen van Nederlands weblogland. Zo zouden marketingblogs vaak verzanden in gepapegaai en incrowdgeneuzel en wist vorig jaar in de categorie ‘Best geschreven weblog’ ternauwernood het blog Liefdagboek een prijs in de wacht te slepen. “We hebben weinig nieuwe pareltjes gezien”, aldus een teleurgestelde jury toentertijd.

Al negen keer werden de Dutch Bloggies georganiseerd. Het afgelopen jaar ging nrc.next tijdens de uitreiking in een poptempel in Den Haag nog met de prijs voor de ‘Beste blog’ aan de haal. Eerder wonnen onder meer Moois Magazine, GeenStijl en Sargasso deze prijs.

Het bestuur wil nog eenmaal uitpakken voor de stichting wordt opgeheven. Om die reden wordt tijdens een nieuwjaarsborrel in januari een laatste prijs uitgereikt, die voor de beste blogger van het decennium.

De ‘top van de Nederlandse blogosphere’ bevatte vaak zowel nichesites als kijkcijferkanonnen. Ook corporate blogs werden de laatste jaren in de gelederen opgenomen met een eigen categorie.

Bron: http://www.emerce.nl/nieuws/bloggen-is-dood-stichting-dutch-bloggies-stopt

Oud nieuws inmiddels (de tijd heeft me alweer ingehaald), maar ook ik heb het inmiddels wel gehad met de blog als medium. En het kan toeval zijn, maar ik zie ook steeds minder 'marketinglolletjes' voorbijkomen. In plaats van voornamelijk zenden wil ik ook liever de discussie aangaan (zenden én ontvangen) en op de hoogte blijven (trending topics). Dat gaat beter via een medium als twitter. Deze blog was voor mij een mooi experiment en leverde me waardevolle output. Bedankt daarvoor. Het ga jullie goed. Maar ik wil met mijn tijd mee en stort me dus op twitter. Volg me via @brainstring.  Tabee!

Waarom je nooit reclame moet geloven...

Vitaminwater van Coca-Cola ligt onder vuur vanwege gezondheidsclaims die niet  iedereen gelooft. Op zich niet zo vreemd voor water met een kleurstofje en een paar cent aan chemische toevoegingen, maar de reactie van Coca-Cola is dat wel. Lees mee in een merkwaardig verhaal...

http://www.huffingtonpost.com/john-robbins/the-dark-side-of-vitaminw_b_669716.html

Marketing is zo'n leuk vak...

Share this!

Soms is het gewoon leuk om iets nieuws uit te proberen. Daarom nu onder elk bericht de mogelijkheid een bericht op deze blog te delen met je vrienden: op facebook, twitter of wat je maar wilt. Voor mij is dit een testcase, dus als je even tijd hebt dan zou ik het leuk vinden als je dit bericht zou willen delen. Alvast bedankt voor je medewerking en veel plezier ermee!

Super de Boer blijft verrassen

De droom van elke marketeer! Je hebt al jaren een campagne lopen en ineens pikt de hele wereld je boodschap op. Dit is het geval met het WK voetbal 2010 met een toeter als symbool en de hele wereld als publiek.

Eindelijk werd voor mij de gedachte duidelijk achter de Super Toeter weken van Super de Boer. Als bedrijf droom je natuurlijk van een marketeer met zo’n vooruitziende blik. Je zit dan misschien eerst een paar jaar met een campagne waar niemand iets van begrijpt maar waar iedereen wel leuk aan meedoet, “want het zal wel iets betekenen die toeterweken”, maar als het dan allemaal op z’n plek valt... dan kun je meteen inhaken en ga je natuurlijk helemaal los! Tenminste, dat zou je denken…

Bij Super de Boer dachten ze daar anders over. Als bedrijf wil je natuurlijk voorop blijven lopen en inspelen op een evenement waar nog niemand iets vanaf weet. Zo kun je – terwijl allerlei andere bedrijven profiteren van jouw zorgvuldig opgebouwde campagne – de spanning bij je doelgroep alvast gaan opbouwen voor dat ene grootse evenement waarvan niemand nog weet dát het er gaat komen. Uiteraard moet het de vorige campagne overtreffen, dus je beperkt je in de nieuwe campagne niet tot één bekend evenement, maar je gaat de uitdaging aan en zet in op een combinatie van evenementen.

Ik hoop niet dat ik de nieuwe actie van Super de Boer om zeep help als ik mij bij de Super Fietsenspringers in 2014 een combinatie van de Start van de Tour de France en Jumping Amsterdam voorstel… Of zou het toch een vervolg op de toeterende vrachtwagen zijn waarbij oude vrouwtjes van schrik van de fiets springen? Nog 4 jaar en we zullen het weten…

Marketing is zo'n leuk vak...

'Fuck drugs' met premier Balkenende

Politiek is ook marketing...

Vandaag stond er een hilarische foto op de voorkant van de Volkskrant, met de ondetitel ''Premier Balkenende is aan een groots slotoffensief begonnen om zijn premierschap te behouden''. Maar of dit nu de manier is...?

Zaterdag verscheen Jan Peter in Volendam in een T-shirt met de tekst 'Fuck Drugs'. Naast het feit dat zo'n hip T-shirt niet echt past bij zijn stoffige imago, heeft hij blijkens zijn gulle lach en het biertje in zijn hand ook niet echt nagedacht over de boodschap die hij met zijn T-shirt uit wilde dragen. Het biertje in zijn hand communiceert namelijk exact het tegenovergestelde van de tekst op zijn T-shirt. En dat 'Fuck', dat lijkt me ook niet passen in het Christelijk gedachtegoed van het CDA. Het is weliswaar Engels, maar het blijft vloeken. JP heeft blijkbaar zelf niet zo'n kijk op marketing... Hij mist hier duidelijk de hulp en het morele fatsoen van zijn voormalig spindoctor Jack de Vries... ;-)

Hij is er: Pepijn!

Op vrijdag 16 april, precies op zijn uitgerekende datum, is onze zoon Pepijn geboren. De bevalling verliep snel en zonder een centje pijn en Pepijn bleek kerngezond en prachtig. De dagen erna waren eveneens prachtig, maar al snel kreeg Jo-An koorts. Een tweede ziekenhuisopname volgde (Pepijn is in het ziekenhuis geboren) en Pepijn werd voor de zekerheid meegestuurd in verband met geel zien. Beiden werden echter opgenomen: Jo-An op de begane grond en Pepijn op de kinderafdeling op de 7e verdieping aan de andere kant van het ziekenhuis. Pepijn werd onder een blauwe lamp gelegd en Jo-An werd steeds met bed en al op en neer gereden voor de borstvoeding. Pepijn knapte snel op en omdat de koorts bij Jo-An daarop spontaan verdween, mochten beiden weer naar huis. Enkele dagen later kreeg Jo-An echter weer koorts, waardoor ze weer werd opgenomen. Pepijn ging mee voor de voeding, maar bleek zelf wel weer in orde. Jo-An kreeg een infuus en daar ligt ze nu nog aan... Het zijn heftige dagen, maar wij blijven lachen en slaan ons er wel doorheen. Één blik op dat kereltje en we weten weer waar we het voor doen! Het volledige verhaal en de foto's vindt u via www.twitter.com/brainstring (lees mijn tweets van 25 april 7:46 AM t/m 26 april 6:12 AM en bekijk de foto's via de links).

Perslucht

Ik ben weliswaar nog niet bevallen, maar heb laatst wel een keer een verloskamer van binnen mogen zien, voor een controle. Naast de geweldige logistiek (je kunt hier blijkbaar haast onaangekondigd binnenkomen, waarna je binnen een uur drie verschillende verpleegsters aan je bed krijgt, die allemaal opvolgend hun ding doen, in goed onderling overleg), maakte een kleine opening in de muur ook de nodige indruk op me...

Ik weet wel dat perslucht heel gebruikelijk is in ziekenhuiskamers, maar op een verloskamer vind ik de link toch bijzonder grappig. Perslucht naast je bed... vervolgens zelf nog een keer persen en dan mag je je kleine in je handen houden.

Laten we hopen dat het straks inderdaad zo makkelijk gaat...